Bir Pati Ver!
Jazzcı Kardeşler olarak 5 yıldır faaliyette olan ve 1.500’e yakın üyesi bulunan bir forumuz. Her ne kadar araçlarımız hakkında bilgi paylaşımı yapmak için bir araya gelmiş olsak da her türlü konuda fikir alışverişinde bulunuyoruz. Doğa, çevre, kültür-sanat ve hayvan sevgisi bu konuların başında yer alıyor.
Forumda birçok hayvan sever üyemiz bulunuyor. Bir süredir Meral Olcay ve Yedikule Hayvan Barınağı gönüllülerinin yaptıklarını takip eder ve sitemizde duyurmaya çalışırdık. Barınak ziyareti fikri de yine bir üyemizden çıktı ve forum yönetimi olarak biz de bu fikre gönülden destek verdik. Barınak ziyaretine öncülük eden üyemiz Engin Bey, ziyaret etme fikrini şu şekilde anlatıyor: “Bir süredir gidip geldiğimiz, gittikçe de bağımızın daha çok arttığı ve kendimizi olmamız gereken insanlar gibi hissettiğimiz bir yerdi Yedikule Hayvan Barınağı. Jazzcı Kardeşler forumunda, topluca bir ziyaret fikrini gündeme getirmemin sebebi de bu bahsettiğim duygulara sahip olacağını düşündüğüm ve elinden ne gelirse yapmak için çaba sarf edeceklerinden emin olduğum pek çok insanın burada bir paylaşım içerisinde olmasıydı.”
Pazar günü önceden belirlediğimiz buluşma yerinde buluştuk ve barınağa doğru yola koyulduk. Barınağa geldiğimizde acil ihtiyaç listesinde okuyup tedarik ettiğimiz malzemeleri Jazzcı Kardeşler forumu adına görevlilere teslim ettik. Barınak müdürü Meral Hanım ve diğer gönüllüler barınağı gezerken bize eşlik ettiler ve köpeklerin hikayelerini anlattılar. Sevimli afacanlarla tek tek ilgilenmeye çalıştık. İnsanlar barınaktaki köpeklerin hepsinin sokak köpeği olduğunu zanneder ama köpeklerin önemli bir kısmı pet shop’lardan satın alınmış ve farklı nedenlerden dolayı bakılamadığından sokağa atılmış cins köpeklerden oluşuyordu.
Barınağın müdürü Meral Hanım'ı dinleyince aslında ne kadar zor bir görev üstlendiklerini anlıyorsunuz. Günde 1.000 tane ekmeğin temin edildiği, 4 ton civarında yemeğin hazırlandığı, yüzlerce çok yaşlı veya çok sakat hayvanın tedavisinin yapıldığı bir yer Yedikule Barınağı. Tabi tüm bu ihtiyaçlardan öte minik dostlarımızın en büyük ihtiyacı sevgi. Karşılıksız sevginin nasıl olduğunu insan, ancak küçük çocuklar ve bu dostlarımızdan öğrenebiliyor. Arka ayakları sakat ayakta bile zor duran bir köpeğin sırf kafasını okşatmak için peşinizden koşması, koca bir çoban köpeğinin ayağınıza yatması, havlayan bir köpeğin siz severken bir anda susması onların en büyük ihtiyacının sevgi olduğunu gösteriyor.
Barınak, düzenli bağış ve yardımlarla ayakta kalabiliyor. Ziyaretimizde binlerce köpeğin nasıl sevgi ve özveri ile bakıldığını görünce Meral Hanım ve ekibini bir kez daha takdir ettik. Bundan sonra Jazzcı Kardeşler olarak Yedikule Hayvan Barınağı’ndaki sevimli dostlarımız için elimizden gelen her türlü yardımı yapmaya ve onları sık sık ziyaret etmeye çalışacağız. Meral Hanım ve ekibine her şey için bir kez daha teşekkür ederiz.
JazzcıKardeşler.com
